منعی در استفاده از توانایی استادان بازنشسته برای تدریس نداریم
تاریخ انتشار: ۳۱ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۲۸۵۶۷۶
به گزارش گروه آموزش و دانشگاه خبرگزاری علم و فناوری آنا، سید محمد مقیمی رئیس دانشگاه تهران در نشست با اساتید دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران که در محل این دانشکده برگزار شد، درباره اثرگذاری اجتماعی نهاد علم، اظهار کرد: مشکلات و مسائل اقتصادی به عنوان مهمترین مسئله کشور قابل لمس است و سالهاست که مقام معظم رهبری هم در بیانات و هم در نامگذاری سالها، این دغدغه را به خوبی منعکس مینمایند که اقتصاد یکی از مهمترین موضوعاتی است که در کشور باید به آن بپردازیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
رئیس دانشگاه تهران افزود: شاید پرسشی که مردم دائما درباره کارکرد دانشگاه میپرسند این است که با توجه به مشکلات و مسائل اقتصادی که کشور با آنها دست به گریبان است، دانشگاه تهران و دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران به عنوان نماد آموزش عالی، چه راهکاری برای برونرفت از این مسائل و مشکلات ارائه میکند؟ این انتظار و پرسش بجایی از دانشگاه تهران است. ولی همه ما میدانیم علیرغم تلاشهایی که صورت میگیرد و زحماتی که همه همکاران میکشند و حضورشان در عالیترین مقامات اقتصادی کشور بیانگر این زحمات است، ولی آن طور که شایسته نهاد علم و دانشگاه تهران بوده است نتوانستهایم پاسخگوی نیازها و مطالبات و انتظارات باشیم که فکر میکنم یکی از مهمترین دلایل این عدم توفیق این است که نتوانستهایم دانش اقتصاد بومی را طراحی کنیم، بر روی آن اجماع کنیم و برای تحقق و رسیدن به آن اقتصاد بومی، مکانیسمها و ساز و کارهای لازم را فراهم کنیم.
استاد دانشکدگان مدیریت دانشگاه تهران با اشاره به ترکیببندی اقتصاددانان کشور از منظر تمایل به مکاتب و گرایشهای اقتصادی مختلف با توجه به پیشینه آنها، بیان داشت: طیف وسیعی از دیدگاهها از اقتصاد نئولیبرال تا نهادگرایی و دیدگاه مارکسیستی و دیدگاه اقتصاد اسلامی و ... در بین اقتصاددانها دارای طرفدار است. به عنوان مثال نئولیبرالها که آمدهاند در قالب حلقه نیاوران شکل گرفتهاند، تلاش میکنند همان نسخهای که فریدمن ارائه کرده است را اجرایی کنند. نهادگرایان در نقطه مقابل نئولیبرالها تلاش میکنند که دولت رفاه را غالب سازند و به دنبال تعدیل حرکت اقتصاد بازار هستند. دیدگاه مارکسیستها مبتنی بر دیدگاه مارکس و انگلس و دیگران مبتنی بر این است که ما باید یک انقلاب اساسی در نظامات اقتصادی ایجاد کنیم تا بتوانیم به اهداف عدالت و ... دست پیدا کنیم. دیدگاه اقتصاد اسلامیمان هم مبتنی بر این رویکرد است که فقه را در روششناسی اقتصاد وارد کنیم و از مبانی فقهی برای کاربردهای اقتصادی بهره بگیریم. البته این دستهبندیها با عناوین مختلفی که وجود دارد، میتواند طیفهای مختلفی از اقتصاددانان کشور را در خود بگنجاند و ظرفیتهای علمی را به صورت پراکنده وای بسا نقطه مقابل هم قرار دهد.
مقیمی با نقد دنبالهروی محض از مکاتب اقتصادی، تصریح کرد: اقتصاددانان برجسته دنیا هیچ وقت نسخه واحدی را برای جوامع نمیپیچند و این موضوع را به دانشمندان و اندیشمندان آن جامعه واگذار میکنند. چارچوبهای ارائه شده از سوی مکاتب اقتصادی، در حقیقت مبناهای نظری هستند که حتما بایستی با ویژگیهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جوامع مختلف انطباق داده شوند و الگوی اقتصادی بومی متناسب با آن ویژگیهای بومی طراحی شود. سوال این است که ما در دانشکده اقتصاد چقدر به این موضوع فکر کردهایم و آیا در زمینه یک کاسه کردن رویکردها و ظرفیتهای موجود به صورت متشکل گامی برداشتهایم؟
وی توضیح داد: در کشورمان شکلگیری تشکلهایی که نمونه نسبتا موفق آنها در حوزه پزشکی است، مسبوق به سابقه است؛ چون علیرغم وجود دیدگاههای مختلف در بین اندیشمندان این حوزه، اما یک نوع یکپارچگی در راهکارهایی که برای موضوعات حوزه پزشکی ارائه میکنند وجود دارد. به نظر میرسد در حوزه اقتصاد هم نیاز به یک ساماندهی فکری داریم تا نظریهپردازی بومی برای رسیدن به یک مکتب اقتصادی بومی جهت برونرفت از مسائل و مشکلات کشورمان صورت دهیم؛ بنابراین با توجه به اینکه این موضوع دغدغه خود اساتید هم است، بایستی اندیشه کنیم که دانشکده اقتصاد چطور میتواند همه دیدگاهها را زیر یک چتر بیاورد و یک بار برای همیشه فضایی برای همراستایی فکری ایجاد کنیم تا در دولتهای مختلفی که کار را به دست میگیرند، شاهد یک خط سیر واحد و یکپارچه حول مدل اقتصادی بومی باشیم. بالاخره در هر دورهای اقتصاددانان و اساتید دانشکدههای اقتصاد کشور هستند که متولی اداره امور اقتصاد کشور میشوند. اینطور نباشد که در یک دورهای که نهادگرایان میآیند معتقد باشند بایستی دولت رفاه را توسعه دهیم و دیدگاههای چهرههایی مانند میردال و آمارتیاسن را بخواهیم دنبال کنیم و در دورهای دیگر فرمان اقتصادی کشور به طور کامل به سمت دیگر بچرخد و اصطلاحا مدافعین نئولیبرالیسم بهدنبال پیادهسازی افکار و ایدههای اقتصاددانانی همچون فریدمن و هایک باشند.
رئیس دانشگاه تهران، گام اول طراحی مدل اقتصادی بومی برای کشور را گرد هم آمدن اندیشمندان اقتصادی در زیر یک چتر دانست و گفت: پیشنهادم این است که یک اندیشکده در دانشگاه تهران ایجاد شود که همه تفکرات اقتصادی ذیل آن جمع شوند. به نظر میرسد اقتصاددانان از دانشگاههای مختلف و از مکاتب اقتصادی متنوع، جایگاه دانشگاه تهران را تمکین میکنند و از این اندیشکده استقبال مینمایند.
مقیمی در بخش دیگر سخنانش با اشاره به چندوجهی بودن مشکلات اقتصادی، خاطرنشان کرد: مسائل اقتصادی دارای ابعاد روانشناختی، سیاسی و اجتماعی است، به همین خاطر بایستی در محتوای مباحث علمی و طراحی رشتههای جدید، رویکرد میانرشتهای و فرا رشتهای را حتما مورد توجه قرار دهیم و از ظرفیت دانشکدههای دیگر نیز استفاده کنیم. بحث سیاست با اقتصاد آنقدر با هم آمیخته است که نمیتوان آنها را از همدیگر تفکیک کرد. خیلی از تصمیماتی که در حوزه اقتصاد میخواهد اتخاذ شود شاید در جایگاه خود تصمیم درستی باشد، ولی اگر جوانب مدیریتی، اجتماعی، روانشناختی و سیاسی آن دیده نشود، تصمیم اتخاذ شده پختگی لازم را نخواهد داشت؛ بنابراین لازم است چندوجهی بودن فکری در دانشجویانی که در دانشکده اقتصاد پرورش پیدا میکنند تقویت شود، و این محقق نمیشود مگر اینکه از اندیشمندان دانشکدههای دیگری که در بحثهایشان رویکرد اقتصادی دارند استفاده شود. در مرحله اول میتوانیم این هدف را از طریق تعامل با این اندیشمندان به عنوان استاد وابسته تامین نماییم و در مراحل بعدی اساتیدی را جذب کنیم که علاوه بر اینکه وجه غالب آنها اقتصادی است، اما جنبههای اجتماعی، روانشناختی و فلسفی نیز در آنها شاخص باشد.
رئیس دانشگاه تهران با اذعان به اینکه تعداد موجود اعضای هیات علمی دانشکده اقتصاد برای این دانشکده کفایت نمیکند، از جذب هیات علمی جوان و همچنین انتقال یا مامور نمودن اساتید سایر دانشگاهها به دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران به عنوان راهکارهای جبران نمودن این کمبود اشاره کرد و گفت: یک نگاه ملی این است که ما نبایستی برای جبران کمبودها در دانشکده اقتصاد، دانشکدهها و دانشگاههای دیگر را از ظرفیتهای استادان توانمند خالی کنیم، یعنی به نوعی دانشگاه تهران باید نقش همهجانبهنگری داشته باشد. اعتقاد دارم اگر دانشگاه تهران تقویت شود، خود به خود دانشکدهها و دانشگاههای دیگر نیز تقویت خواهند شد؛ چون خروجیهای دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران است که هم در عرصه تصمیمات اقتصادی و هم در تربیت فارغالتحصیلان سرآمد برای عضویت در هیات علمی سایر دانشگاهها میتواند موثر واقع شود.
مقیمی در پایان درباره بکارگیری اساتید بازنشسته نیز اظهار کرد: از اساتید بازنشسته هم میتوانیم استفاده کنیم. هیچ منعی نداریم که استاد بازنشسته، پایاننامه بگیرد و اتاق و کلاس خود را داشته باشد. بازنشستگی اساتید یک عرف اداری است که برای همه ما اتفاق میافتد تا کرسی رسمی خالی شود و فرصت برای جذب هیات علمی جوان ایجاد شود. اما بازنشستگی به هیچ وجه به معنای فراموش نمودن استادان پیشکسوت و یا عدم استفاده از ظرفیتهای ایشان نیست.
انتهای پیام/
منبع: آنا
کلیدواژه: رئیس دانشگاه تهران سید محمد مقیمی استادان تدریس دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران رئیس دانشگاه تهران اقتصادی بومی دانشگاه ها دانشکده ها هیات علمی دیدگاه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۲۸۵۶۷۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دانشجویان دانشگاه نیویورک: ورق علیه صهیونیستها برگشته است
به گزارش خبرگزاری مهر، دانشجویان دانشگاههای سراسر آمریکا هماکنون در دومین هفته اعتراضات علیه رژیم صهیونیستی بوده و خواستار آتشبش در نوار غزه و تحریم نهادهای صهیونیستی حامی اقدامات این رژیم در باریکه غزه هستند. گزارشها حاکی از آن است که تاکنون شمار زیادی از دانشجویان آمریکایی در جریان درگیری با پلیس این کشور که علیه آنها از مواد شیمیایی تحریککننده و شوکر استفاده کرده است، بازداشت شدهاند.
در میان دهها موسسه آموزش عالی، دانشگاه شهری نیویورک با تبعیت از دانشگاه کلمبیا، به مرکز فعالان دانشجویی حامی صلح در غزه بدل شده است. دانشجویان دانشکده شهری دانشگاه نیویورک، پس از ممانعت از بازداشت خشوتآمیز یکی از دانشجویان معترض در جریان تحصن به نشانه ابراز همبستگی با غزه، توجه کاربران فضای مجازی را به خود جلب کردند.
در این راستا، روزنامه انگلیسیزبان تهرانتایمز با دو تن از سازماندهندگان اصلی این اعتراضات به نامهای «حدیقه» و «سارا» که بهدلیل هراس از اقدامات تلافیجویانه، خواستهاند با نام کوچک شناخته شوند، مصاحبهای انجام داد که مشروح آن را با هم میخوانیم.
ابتدا درباره اعتراضات دانشجویی در حمایت از حقوق فلسطینیان از جمله بازه سنی، مذهب و تنوع نژادی آنها توضیحات و اطلاعاتی بدهید.
دانشجویان معترض در دانشکده شهری نیویورک، با پیشینه، تبار و وابستگیهای مختلف در این اعتراضات شرکت کردهاند. آنها از دانشکدههای مختلف دانشگاه شهری نیویورک آمدهاند؛ دانشگاهی که با بیش از ۵۰۰ هزار دانشجو از ۲۵ دانشکده، بزرگتربن دانشگاه دولتی شهری آمریکا محسوب میشود. دانشکده شهری هم یکی از این دانشکدههاست. علاوه بر این، دانشجویانی از دانشگاه کلمبیا و سایر موسسات آموزش عالی در اعتصابات همبستگی با غزه حضور دارند. اعضای هیات علمی دانشکده هم به اعتراضات ملحق شدند و با حمایت و هدایت، به دانشجویان مقطع کارشناسی اجازه رهبری جنبش را دادهاند.
معترضان ۱۸ تا ۸۰ ساله در این اعتراضات شرکت دارند. تشکل دانشجویی دانشگاه شهری نیویورک به شدت متنوع و چندملیتی است؛ به طوری که دانشجویانی از کشورهای عمیقاً تحت تاثیر امپریالیسم آمریکا در جنوبِ جهانی به ویژه جهان اسلام در آن عضویت دارند. با این حال، دانشجویانی از آسیا، آمریکای لاتین، جنوب آسیا و کشورهای عربی نیز در این اعتراضات حاضر هستند. عقاید مذهبی (اسلام، یهودیت و مسیحیت) نیز برای بسیاری از دانشجویان انگیزه حضور در اعتراضات است. اما شمار زیادی از دانشجویان سکولار هم خود را ملزم به اعتراض علیه خشونت و امپریالیسم شهرکنشینان میدانند. فلسطین ما را با انواع و اقسام خطوط مشی مذهبی، سیاسی، نژادی و قومی از سراسر جهان (عرب، یهود، سفید، سیاه، لاتین، جنوب آسیا و …) یا یکدیگر متحد کرده است.
مسئولان دانشگاه تا اینجا چه واکنشی به اعتراضات داشتهاند؟
دانشگاه ماموران حراست را اعزام کرده است که با دانشجویان رفتار تهاجمی دارند. عصر روز اول اعتراضات، یکی از ماموران با یک دانشجو درگیر شد و در ادامه گروهی از دانشجویان آن مامور را از حیاط دانشگاه بیرون راندند. تصاویر ویدئویی این حادثه ضبط شد و به فضای مجازی راه پیدا کرد و نشان داد که دانشگاه سلامت دانشجویان را در اولویت نمیداند. برای تامین امنیت، تنها و تنها به خودمان متکی هستیم!
دانشگاه همچنین ساختمانها را در واکنش به اعتصابات، تعطیل کرده است. این اقدام مشکلات بهداشتی را تشدید کرده و نقض حقوق دانشجویان است زیرا هزینههای محوطه دانشگاه با شهریه آنها تامین میشود.
تمام اینها نشان میدهد که پروژه صهیونیست تا چه اندازه با دانشگاه ما تنیده شده است؛ آن هم دانشگاهی دولتی که انتظار میرود تا برابر مردم پاسخگو و در کنار مردم باشد. مدیریت دانشگاه ما برای دفاع از سرمایهگذاری بیش از ۸.۵ میلیون دلاریاش در شرکتهای حامی نسلکشی رژیم صهیونیستی و همچنین جهت جلب رضایت اعانهدهندگان، سیاستمداران و متولیان صهیونیستی، با چنگ و دندان مقابله میکند. این (دفاع کورکورانه) نشان میدهد که اعتراضات علیه تجاوز صهیونیستها و سرکوب این اعتراضات، تا چه اندازه برای متولیان و مدیریت کالج ما اهمیت دارد.
آیا پلیس هم مداخله کرده است؟
پلیس اطراف معترضان حصار کشیده و بالای سر آنها هم پهپاد و بالگرد پرواز میکند. پلیس و رژیم صهیونیستی با هم مرتبط هستند و قدرتشان دو روی یک سکه است اما تا زمانی که مردم شجاع و دلاور فلسطین به مقاومت برابر خشونت صهیونیستها ادامه میدهند، ما هیچ هراسی نداریم. فلسطینیان حق دارند مقابل استعمار و اشغال مقاومت کنند و ما هم این حق مقدس را داریم که برای این خاک اشغالی، در آمریکا کنار آنها بایستیم و مقاومت کنیم.
از دانشگاه چه درخواستی دارید؟
دانشجویان ۵ خواسته دارند:
۱- تحریم و عدم سرمایهگذاری در شرکتهایی که به هر شکل همدست نسلکشی امپریالیستی صهیونیستها هستند؛ از جمله شرکتهای دخیل در تولید سلاح، فناوری، جاسوسی و ساخت و ساز. شفافیت مالی کامل درباره سرمایهگذاریهای دانشگاه شهری نیویورک الزامی است.
۲- تحریم تمام سفرهای آکادمیک به اسراییل از جمله برنامه برثرایت، فولبرایت و سفرهای «پرسپکتیو»؛ لغو هر گونه همکاری با نهادهای آکادمیک اسراییل از جمله رویدادها، فعالیتهای مشترک، توافقنامهها و همکاری تحقیقاتی.
۳- همبستگی با مردم فلسطین شامل تایید و تاکید بر حقق آنها برای برخوردای از آزادی ملی و حق بازگشت به کشور فلسطین؛ صیانت از دانشجویان و کارمندان دانشگاه شهری نیویورک که علیه نسلکشی در نوار غزه و در حمایت از آزادی فلسطین، دست به اعتراض میزنند. ابقای اساتیدی که به دلیل ابراز همبستگی با فلسطین اخراج شدهاند.
۴- خارج کردن نیروهای نظامی از دانشگاه شهری نیویورک و هارلم از جمله خروج نیروهای اشغالگر اسراییلی و همچنین معاونت پلیس نیویورک از تمام محوطههای دانشگاه شهری. توقف همکاری، آموزش و استخدام در نهادهای امپریالیستی همچون سازمان اطلاعات مرکزی(سیآیای)، معاونت امنیت میهن و مرکز آموزشی عملیات تاکتیکی(TOTC). حذف تمام نمادهای امپریالیستی آمریکا از محوطههای دانشگاهی و تغییر نام ساختمان کالین پاول به شکور مورالز.
۵- تاسیس یک دانشکده شهری در دانشگاه نیویورک که هزینههای آن کاملاً تامینشده، معاف از شهریه و مستقل از اعانهدهندگان صهیونیستی و امپریالیست باشد. برقراری مجدد وضعیت معافیت از شهریه، صیانت از اتحادیه کارمندان دانشگاه و عقد قراردادهای منصفانه.
آیا دانشگاه تاکنون برای رسیدگی به نگرانیها و درخواستهای شما از طریق مذاکره اقدام کرده است؟
مذاکره با مدیریت دانشگاه شروع شده است اما حسن نیت در آن وجود ندارد. ما بهرغم ابراز نگرانیها، هنوز اجازه ملاقات و حضور در جلسه با فلیکس ماتوس رودریگز، رییس دانشگاه را کسب نکردهایم. درخواست ما برای استفاده از چادر به عنوان سرپناه در شرایط جوی نامناسب هم رد شده است.
علاوه بر این، یک دانشجوی جوان مسلمان بدون هیچ توجیهی بازداشت و به جرم نقاشی گرافیتی روی دیوار در نخستین روز اعتصاب متهم شده است. این اتهام، میتواند چهار سال حبس برای او در پی داشته باشد! خواستار تبرئه شدن او از تمام این اتهامات شدهایم. مادامی که مدیریت دانشگاه با چنین بیحرمتی با ما رفتار میکند، نمیتوانیم در مذاکرات شرکت کنیم.
آیا فکر میکنید که دانشجویان در نهایت قادر به تاثیر بر سیاستهای کاخ سفید شوند؟
قطعاً. دانشجویان آینده این کشور هستند و عمده تغییرات مهم اجتماعی در تاریخ آمریکا از حیاط دانشگاهها جرقه خورده است. ورق علیه رژیم صهیونیستی برگشته است و خودداری ما از مشارکت در این نسلکشی، دال بر همین موضوع است. اگر اعتراضات دانشجویی با خشونت و زور پاسخ داده میشود، به این دلیل است که آنها به خوبی از این مساله آگاهند و از ما میترسند. چیزی که بیشتر از همه آنها را میترساند این است که ما ترسی به دل نداریم. ما میدانیم که طرف درست هستیم و مساله فلسطین برای ما بیشتر از هر چیز اهمیت دارد. ما شکست نخواهیم خورد.
کد خبر 6091925